مراقبه (Meditation)
یکی از تمرینات بسیار موثر در ایجاد خلا فکری و قرار گرفتن در وضعیت بی‌فکری که برای تمرکز حواس فوق العاده مفید و لازم است، روشی است به نام مراقبه یا مدیتیشن. تکنیکی که امروزه علم آن را کاملاً تأیید کرده است. این تکنیک نقش موثری در ایجاد آرامش دارد. کسانی که روزی دو بار و هر بار به مدت ۲۰ دقیقه تمرین مدیتیشن را به طور مداوم انجام دهند، پس از مدتی از تمرکز حواس، خلاقیت و آرامش و سلامت بیشتری بهره‌مند می‌شوند.
مراقبه و مدیتیشن تکنیکی برای دستیابی به لایه‌های عمیق‌تر فکر است و شخص می‌تواند با این تمرین به منشاء ایجاد فکر دست پیدا کند.
منشا افکار چیست؟
آنچه ما آن را فکر می‌نامیم، انرژی است که به سطح مغز آمده است. یعنی از منشاء خود به مرور بالا آمده تا به سطح مغز رسیده است. تولید و ایجاد فکر را غالباً به سطح و عمق دریا تشبیه می‌کنند. همانطور که یک حباب ابتدا در عمق دریا به صورت بسیار کوچک ایجاد می‌شود و کم‌کم بالا می‌آید و همزمان با بالا آمدن بزرگ و بزر‌‌‌گتر می‌شود تا به سطح آب می‌رسد، فکر نیز چنین روندی را طی می‌کند.
ابتدا از لایه‌های عمیق‌تر مغز و آنجا که منشاء فکر خوانده می‌شود فکری ایجاد می‌شود که به سمت بالا می‌آید که در این لحظه ما آن را احساس و تجربه می‌کنیم. می‌گوییم که فکری به ذهن‌مان خطور کرد. در دریا سطح آب پر از موج و تلاطم است و حرکت نوسان فراوان دارد؛ اما عمق دریا کاملاً ساکت و آرام است و آن تلالو نوسانی که در سطح مشاهده می‌شود ابداً در عمق نیست
ما معمولاً با سطح مغز خود در ارتباطیم. آنجا که همه چیز شلوغ و پرهیاهو است. ما اگر قادر باشیم به قسمت‌های عمیق‌تر مغز دست پیدا کنیم و به منشأ فکر راه یابیم، عملاً هم سکوت و سکون ذهنی برایمان میسر می‌شود و هم به جایی می‌رسیم که منشاء خلاقیت، تدبیر و تمرکز فراوان است. مراقبه چنین کاری می‌کند.
مراقبه چیست؟
مراقبه شما را به قسمت‌های عمیق مغز می‌برد. به سکوت ذهن به سکون فکر و به خالی درون. با تمام فواید فوق‌العاده‌ای که یک مراقبه مداوم دارد، تمرین آن بسیار ساده و آسان است.
چگونه مراقبه کنیم؟
در هر وضعیتی که دوست دارید، بنشینید. توجه دارید که مراقبه حتماً باید در حالت نشسته انجام شود. مراقبه در وضعیت خوابیده یا ایستاده نداریم. وضعیتی راحت به خود بگیرید. چشم های‌تان را ببندید و سکوت کنید.
مانترا چیست؟
مانترا یا ذکر در مراقبه غالباً واژه‌های بی‌معنی است که صرفاً یک فرکانس صوتی دارد. یک صدا و صوت است و دیگر هیچ معنی ندارد. نه مفهوم نه فکر را به خود مشغول نمی‌کند. تفاوت آن با ذکر این است که ذکر در ابتدا باید با معنی باشد و سپس در اثر تکرار در زبان و در ذهن بی معنی شود.
در مدیتیشن وقتی به مراقبه نشستید و چشم‌ها را بستید، حالا باید واژه‌های بی معنی را مدام در ذهن خود تکرار کنید. این واژه به میل خودتان هر واژه بی معنایی می‌تواند باشد.
چه مانترایی انتخاب کنیم؟
در نزد یوگی‌ها مهم ترین و متداول ترین مانتراها صورت هوم می‌باشد. یعنی شخص می‌نشیند، چشم‌ها را می‌بندد و مدام در ذهن خود تکرار می‌کند. هوم هوم هوم …. این عمل را ۲۰ دقیقه مداوم انجام می‌دهد. روانشناسی امروز ثابت کرده که با ذکر یک مانترا عملاً بعد از دقایقی تمام قسمت‌های ذهن را خستگی و رخوت می‌گیرد و صرفاً یک فکر فعال باقی می‌ماند.
مانترای شما نیز می‌تواند واژه هوم یا هر واژه بی معنی دیگری باشد که انتخاب می‌کنید. اما آنچه بسیار مهم است این است که ما این مانترا همیشه ثابت باشد و هیچ وقت آن را تغییر ندهید و همیشه با این مانترا مراقبه کنید.
نکات مهم که باید رعایت کنید:
مراقبه یا مدیتیشن را روزی دوبار صبح و بعد از ظهر و هربار ۲۰ دقیقه انجام دهید.
فکرهایی که در طول مراقبه به ذهن شما خطور می‌کند، کاملاً طبیعی هستند. مثلاً شاید حدوداً یک دقیقه از جریان مراقبه شما نگذشته باشد که فکری یا خاطره‌ای به ذهن‌تان خطور کند. این کاملاً طبیعی است و مطلقاً نباید جلوی این روند طبیعی را بگیرید.
در طول مراقبه لحظاتی هست که در ذهن شما فقط مانترا وجود دارد و لحظاتی هم هست که می‌بینید از مانترای‌تان غافل شده اید و دارید فکر می‌کنید. لحظاتی می‌شود که شما در ذهن مانترای خودتان را دارید و همزمان فکر هم دارید. زمانی هم پیش می‌آید که شما نه فکر دارید نه مانترا.
همه این‌ها طبیعی است. برای همین است که اساساً می‌گویند در مدیتیشن همه چیز طبیعی است. بگذارید با تکرار مانتراهایی که دارید و همرا به جریان تنفس است، فکرتان به هر سو که می‌خواهد برود یا در هرکدام از این افکار غوطه ور شوید.
هر مقاومتی در مقابل جریان‌های فکری که به ذهن‌تان خطور می‌کند غلط است فقط آسوده بنشینید و به تکرار مانترا بپردازید.
شرایط محیطی که در آن به مراقبه میپردازید با شرایط ریلکسیشن تفاوتی ندارد. محیطی آرام نسبتاً ساکت و بی دغدغه باید باشد.
دیدگاهتان را بنویسید